Maria Montessori stworzyła filozofię edukacji opartą na miłości,

wolności oraz szacunku do drugiego człowieka.

Fundacja Edukacji Montessori powstała z myślą o kontynuowaniu tych ponadczasowych idei, tak ważnych we współczesnym świecie, aby wychowywać do pokoju.

„Proszę was kochane dzieci, które wszystko potraficie,

abyście razem ze mną budowały pokój na całym świecie i pomiędzy ludźmi.”

Maria Montessori była naprawdę niezwykłą kobietą..

Urodziła się 31 sierpnia 1870 r. w Chiaravalle (Włochy). Była jedną z pierwszych kobiet we

Włoszech, które ukończyły studia medyczne. Jej praca z dziećmi niepełnosprawnymi

intelektualnie dała znakomite wyniki.

Praca z grupą dzieci w wieku przedszkolnym ze slumsów Rzymu, jej obserwacje pozwoliły

odkryć dziecięcą zdumiewającą, zdolność do uczenia się.

Dzieci uczą się prawie bez wysiłku ! Ta prosta, ale głęboka prawda stała się kamieniem

węgielnym całego jej życia w dążeniu do reformy edukacji.

1876 – 1883 podjęła naukę w rzymskiej szkole publicznej.

1883 – 1890 odbyła naukę w średniej szkole techniczno - przyrodniczej dla chłopców.

1890 –1892 studia matematyczne i przyrodnicze na Uniwersytecie Rzymskim.

1892 – 1896 studia medyczne na Uniwersytecie Rzymskim.

10.07.1896 r. uzyskała tytuł „Dottoressa” w dziedzinie psychiatrii.

W 1897 r. Maria Montessori podjęła pracę w Klinice Psychiatrycznej Uniwersytetu

Rzymskiego. M. Montessori stwierdziła, że problem rozwoju i kształcenia dzieci upośledzonych

jest natury pedagogicznej niż medycznej – dzieciom należy stworzyć odpowiednie warunki

wychowawcze, czyli specjalne metody pracy nad ich rozwojem.

31. 03. 1898 r. narodziny syna Mario.

Wiosną 1900 r. Narodowa Liga Wychowania Dzieci Upośledzonych Umysłowo w Rzymie

utworzyła Instytut Medyczno-Pedagogiczny Kształcenia Nauczycieli dla Opieki i Wychowania

Dzieci Umysłowo Upośledzonych, połączony ze szkołą ćwiczeń dla 22 uczniów. Kierowanie

placówką powierzono M. Montessori. Okazało się, że dzieci upośledzone umysłowo, osiągały

lepsze wyniki w nauce niż dzieci normalne.

06. 01. 1907 r. Montessori otworzyła pierwsze

przedszkole - Case dei Bambini – Domy

Dziecięce w dzielnicy zamieszkałej przez

rodziny robotnicze. Głównym celem powstałej

placówki miała być resocjalizacja

mieszkańców oraz zajęcie się dziećmi pozostającymi bez opieki. Dzieci zostały objęte opieką

i edukacją odpowiednią do wieku.

1909 r. wydała pierwszą książkę pt: " Il metodo della pedagogica scientifica all' educatione

infantile nelle casa dei bambini" ( pol. wyd. "Domy dziecięce") - opis koncepcji przedszkola i

zarys metody pracy z dziećmi w "przygotowanym otoczeniu".

Wyposażała placówkę w meble i przedmioty przystosowane do potrzeb i wieku dziecka według własnego projektu.

W 1910 r. M. Montessori rezygnuje ze wszystkich zajęć, łącznie z prawem wykonywania

zawodu lekarza i poświęca się pracy na rzecz dzieci.

Od 1911 r. metodę M. Montessori stosowano już w szkołach w całych Włoszech, oraz w

Szwajcarii.

W 1912 powstawały (m. in. w Anglii i USA) komitety popierające tę pedagogikę.

M. Montessori poświęca się całkowicie propagowaniu własnej metody, odbywa liczne

podróże w celu wspierania rozwijającego się ruchu montessoriańskiego.

W 1916 r. w Barcelonie opracowała podstawy metodyki wychowania religijnego.

1923 r. nadanie M. Montessori przez Uniwersytet Durham w USA tytułu Doktora Honoris

Causa.

Jej metodyka nauczania oraz idee

wychowania szybko się upowszechniły

w wielu innych krajach i są popularne do

dziś.

W roku 1929 powstaje Association Montessori Internationale (AMI) – Międzynarodowe

Stowarzyszenie Montessori, które staje się centralną organizacją koordynującą działalność

placówek i towarzystw montessoriańskich na świecie oraz zajmującą się kształceniem

nauczycieli.

Sama Montessori wyszkoliła setki pedagogów.

W 1933 roku w Niemczech zamknięto wszystkie szkoły prowadzone metodą Montessori,

a napisane przez M. Montessori książki spalono publicznie na placu Scheiterhaufen w Berlinie.

Idea wychowania do wolności i niezależności, zawarta w metodzie stała się zagrożeniem dla

rządów faszystowskich.

W 1939 r. Maria Montessori wyjeżdża do Indii wraz ze swoim synem Mario – kursy w Adyar,

w dzielnicy Madrasu.

W 1940 r. z powodu wybuchu II wojny światowej osobno internowano Montessori i jej syna na

terenie Indii.

31.08.1940 r. w 70 - te urodziny rząd brytyjski ponownie łączy Marię i Maria.

Po zakończeniu II Wojenny Światowej M. Montessori podjęła pracę w celu odnawiania

ruchu społecznego na rzecz swojej metody, reaktywowano stare i powoływano nowe

stowarzyszenia, ośrodki szkoleniowe, przedszkola i szkoły montessoriańskie.

Za wybitne osiągnięcia pedagogiczne i przesłania

humanistyczne, zawarte w ideach swojej metody

wychowawczej Maria Montessori była

wielokrotnie w różny sposób wyróżniana.

W 1947 r. wygłasza w UNESCO referat „Wychowanie i pokój” (obchody 40-lecia Casa dei

Balbini).

W 1949 r. Montessori została wytypowana do pokojowej nagrody Nobla oraz otrzymała Krzyż

Legii Honorowej z rąk rektora Sorbony w imieniu republiki francuskiej.

W 1950 r. zostaje mianowana na profesora na Uniwersytecie w Perugii – nadanie tytułu

Honoris Causa Uniwersytetu w Amsterdamie. W tym roku zorganizowano spotkanie

poświęcone zagadnieniom pedagogiki M. Montessori. Przerodziło się ono w międzynarodową

konferencję, podczas której M. Montessori wygłosiła trzy wykłady.

Z synem Mario.