Maria Montessori stworzyła filozofię edukacji opartą na miłości,
wolności oraz szacunku do drugiego człowieka.
Fundacja Edukacji Montessori
powstała z myślą o kontynuowaniu tych
ponadczasowych idei, tak ważnych we współczesnym świecie, aby wychowywać do pokoju.
„Proszę was kochane dzieci, które wszystko potraficie,
Maria Montessori była naprawdę niezwykłą kobietą..
Urodziła się 31 sierpnia 1870 r. w Chiaravalle (Włochy). Była jedną z pierwszych kobiet we
Włoszech, które ukończyły studia medyczne. Jej praca z dziećmi niepełnosprawnymi
intelektualnie dała znakomite wyniki.
Praca z grupą dzieci w wieku przedszkolnym ze slumsów Rzymu, jej obserwacje pozwoliły
odkryć dziecięcą zdumiewającą, zdolność do uczenia się.
Dzieci uczą się prawie bez wysiłku ! Ta prosta, ale głęboka prawda stała się kamieniem
węgielnym całego jej życia w dążeniu do reformy edukacji.
1876 – 1883 podjęła naukę w rzymskiej szkole publicznej.
1883 – 1890 odbyła naukę w średniej szkole techniczno - przyrodniczej dla chłopców.
1890 –1892 studia matematyczne i przyrodnicze na Uniwersytecie Rzymskim.
1892 – 1896 studia medyczne na Uniwersytecie Rzymskim.
10.07.1896 r. uzyskała tytuł „Dottoressa” w dziedzinie psychiatrii.
W 1897 r. Maria Montessori podjęła pracę w Klinice Psychiatrycznej Uniwersytetu
Rzymskiego. M. Montessori stwierdziła, że problem rozwoju i kształcenia dzieci upośledzonych
jest natury pedagogicznej niż medycznej – dzieciom należy stworzyć odpowiednie warunki
wychowawcze, czyli specjalne metody pracy nad ich rozwojem.
31. 03. 1898 r. narodziny syna Mario.
Wiosną 1900 r. Narodowa Liga Wychowania Dzieci Upośledzonych Umysłowo w Rzymie
utworzyła Instytut Medyczno-Pedagogiczny Kształcenia Nauczycieli dla Opieki i Wychowania
Dzieci Umysłowo Upośledzonych, połączony ze szkołą ćwiczeń dla 22 uczniów. Kierowanie
placówką powierzono M. Montessori. Okazało się, że dzieci upośledzone umysłowo, osiągały
lepsze wyniki w nauce niż dzieci normalne.
06. 01. 1907 r. Montessori otworzyła pierwsze
przedszkole - Case dei Bambini – Domy
Dziecięce w dzielnicy zamieszkałej przez
rodziny robotnicze. Głównym celem powstałej
placówki miała być resocjalizacja
mieszkańców oraz zajęcie się dziećmi pozostającymi bez opieki. Dzieci zostały objęte opieką
i edukacją odpowiednią do wieku.
1909 r. wydała pierwszą książkę pt: " Il metodo della pedagogica scientifica all' educatione
infantile nelle casa dei bambini" ( pol. wyd. "Domy dziecięce") - opis koncepcji przedszkola i
zarys metody pracy z dziećmi w "przygotowanym otoczeniu".
.
Wyposażała placówkę w meble i przedmioty przystosowane do potrzeb i wieku dziecka według własnego projektu.
W 1910 r. M. Montessori rezygnuje ze wszystkich zajęć, łącznie z prawem wykonywania
zawodu lekarza i poświęca się pracy na rzecz dzieci.
Od 1911 r. metodę M. Montessori stosowano już w szkołach w całych Włoszech, oraz w
Szwajcarii.
W 1912 powstawały (m. in. w Anglii i USA) komitety popierające tę pedagogikę.
M. Montessori poświęca się całkowicie propagowaniu własnej metody, odbywa liczne
podróże w celu wspierania rozwijającego się ruchu montessoriańskiego.
W 1916 r. w Barcelonie opracowała podstawy metodyki wychowania religijnego.
1923 r. nadanie M. Montessori przez Uniwersytet Durham w USA tytułu Doktora Honoris
Causa.
Jej
metodyka nauczania oraz idee
wychowania szybko się
upowszechniły
w wielu innych krajach i są popularne do
dziś.
W roku 1929 powstaje Association Montessori Internationale (AMI) – Międzynarodowe
Stowarzyszenie Montessori, które staje się centralną organizacją koordynującą działalność
placówek i towarzystw montessoriańskich na świecie oraz zajmującą się kształceniem
nauczycieli.
Sama Montessori wyszkoliła setki pedagogów.
W 1933
roku w Niemczech zamknięto wszystkie szkoły prowadzone metodą
Montessori,
a napisane przez M. Montessori książki spalono
publicznie na placu Scheiterhaufen w Berlinie.
Idea wychowania do
wolności i niezależności, zawarta w metodzie stała się
zagrożeniem dla
rządów faszystowskich.
W 1939 r. Maria Montessori wyjeżdża do Indii wraz ze swoim synem Mario – kursy w Adyar,
w dzielnicy Madrasu.
W
1940 r. z powodu wybuchu II wojny światowej osobno
internowano Montessori i jej syna na
terenie Indii.
31.08.1940 r. w 70 - te urodziny rząd brytyjski ponownie łączy Marię i Maria.
Po
zakończeniu II Wojenny Światowej M. Montessori podjęła pracę
w celu odnawiania
ruchu społecznego na rzecz swojej metody,
reaktywowano stare i powoływano nowe
stowarzyszenia, ośrodki
szkoleniowe, przedszkola i szkoły montessoriańskie.
Za wybitne osiągnięcia pedagogiczne i przesłania
humanistyczne, zawarte w ideach swojej metody
wychowawczej Maria Montessori była
wielokrotnie w różny sposób wyróżniana.
W 1947 r. wygłasza w UNESCO referat „Wychowanie i pokój” (obchody 40-lecia Casa dei
Balbini).
W 1949 r. Montessori została wytypowana do pokojowej nagrody Nobla oraz otrzymała Krzyż
Legii Honorowej z rąk rektora Sorbony w imieniu republiki francuskiej.
W 1950 r. zostaje mianowana na profesora na Uniwersytecie w Perugii – nadanie tytułu
Honoris Causa Uniwersytetu w Amsterdamie. W tym roku zorganizowano spotkanie
poświęcone zagadnieniom pedagogiki M. Montessori. Przerodziło się ono w międzynarodową
konferencję, podczas której M. Montessori wygłosiła trzy wykłady.
Z synem Mario.
Maria Montessori zmarła
6 maja 1952 r. w Noordwijk aan Zee w Holandii.
Napis na grobie głosi:
"Proszę Was kochane dzieci, które wszystko potraficie, abyście razem ze mną budowały pokój na świecie."
Ciekawostki i kilka pamiątek z całego świata
Wywiad - rozmowa z Marią Montessori - 13.05.1947 rok.